“18 Temmuz 1984 yılında gazete haberinde diyordu ki: “Oğlu oldu, sevinçten kalbi durdu...” Bu bir gazete haberiydi ama bizim haberimizdi. Babamın vefat haberiydi. Babam ben doğduğumda olan sevinç ve heyecanından dolayı kalbine yenik düşmüş ve oğlunu kucağına alamadan hayata veda etmişti. Bu haber benim hayatımın giriş cümlesi olmuştu. Ben doğdum babam vefat etti. Adımı bile söyleyemeden, kokumu içine çekemeden, kokuma doyamadan göçüp gitmişti. Ben, o gün babasız başlamıştım hayata. Hayat su gibi akıp gidiyordu ama o duygu içimde hep taze duruyordu. Evlendim ve bir oğlum oldu... “Oğlum babasız kalmasın diye ben babalığa tutundum.” O gazete kupüründe, ablasının kucağında gözleri kapalı duran o bebek bendim. Gözlerim kapalıydı ama yüreğim o günden beri hep açıktı. Bir ömür, babamın yarım kalan sesini,........

© Türkiye