“Meğerse sabahleyin yolcu ettikleri askerlerin bulunduğu araç yolda kaza geçirmiş!” Gelibolu’daki hatırama devam ediyorum... Yakın dedikleri köy aslında tahmin ettiğimden uzak çıktı. Nihayet öğleden önce çok güzel bir köye geldik. Evler hep bahçeli. Bahçeler çiçekler ve meyve ağaçlarıyla dolu ve tertemiz. Beni bir eve aldılar ve bütün hanımlar yanıma geldi. Babamlar da diğer evde köylülerle bir araya gelmişler. Güzel bir şekilde mükellef hazırlanmış kahvaltıyı yaptık. İnsanların birbirini anlaması, birbirine sevgi saygı duyması ne güzel bir duyguydu... Bu arada öğrendik ki gittiğimiz köyde o günün sabahı ev sahibinin evli oğlu ile yine bekâr bir akrabası olan iki genç askere uğurlanmış. Köylüler onları merasimle yolcu etmişler. Biz onları göremedik ama bizim köye geldiğimizi de görünce bu duygu atmosferinde çok sevindiler. Biraz olsun askerlerin ayrılık........

© Türkiye