Kimsenin yanına kâr kalmıyor
“Kızım dedi ki sonunda demek ki babacığım kötülük kimsenin yanına kalmıyormuş!..” Dedemden dinlediğim hatıramı bugün de anlatıyorum... Askerde kendisini tanıyan hemşehrisi olan çavuşun yönlendirmesiyle sürekli bir tenhada kıstırıp döven kişinin dedeme işi düşünce, dedem adama yardımcı oluyor sonra da diyor ki: “Beni niçin dövmüştünüz?” Çavuş da diyor ki: “Ben seni tanımam, bilmem. Senin memleketlin olan çavuş söylemişti bunda para vardır, dövelim bize para istetsin memleketten diye. Biliyorsun o da hastalandı terhis olup gitti...” Bunun üzerine dedem o hemşehrisini bulup gidip ondan hesap sormak istiyor. Köyünü sorduğunda da kendisine bir delikanlı gösterilip “İşte şu delikanlı o köydendir” deniliyor. Hatıranın devamını dedem şöyle anlatıyordu: “Ben delikanlıya ve kendime bir kahve söyledim.........
© Türkiye
