“Sen hoş gelmişsin. Fakat acil çıkmam lazım. Aşağıda çocuklar beni bekliyorlar, dedi...” Bir hediye çantayla ilgili hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Kendi kendime dedim ki: Daha önce de çantanın bozulan bazı yerlerini yaptırmıştım, çok memnun kalmıştı. İçimden demek ki bunun için gelmişim dedim. İnceledim, metal düğmeyi deriye tutturan vidalarının olmadığını gördüm. O sırada aklıma bir fıkra geldi: Adamın birinin arabasının lastiği akıl hastanesi önünde patlamış. Çaresiz tekeri sökmüş. Olacak bu ya söktüğü 4 bijon, yuvarlanıp yağmur rögarına düşmüş. Adam bir sağına bakmış, bir soluna bakmış, çaresiz kaldırıma çöküvermiş. Bu arada olup bitenleri en başından beri akıl hastanesinin demir parmaklıklı penceresinden seyreden deli seslenmiş: -Düşündüğün şeye bak! Diğer........

© Türkiye