“Yolda başka araç olmazsa günde bir kez inleyerek giden kamyon bir eğlenceydi bize...” Bayram sevinci yaşayan mini mini çocukları seyrederken daldım gittim istemeden... Hani şu apartman merdivenlerinden patır patır inerek kapı kapı zile basıp bayram kutlayıp şeker toplayan, veren olursa da elli yüz cep harçlığı almaktan başka bir eğlencesi olmayan çocuklarımızı... Sonra çocukluğumu hatırladım... Özenmek değil, kıyaslamak hele hiç değil... Sadece hatırladım elimden kayıp giden çocukluğumu... Eskiyi değil gençliğimizi çocukluğumuzu özlediğimizi fark ettim... Yoksa kim ister eskinin toprak yollarında kamyon arkasından toz toprak için koşmayı... Yolda başka araç olmazsa o günde bir kez giden kamyon bir eğlenceydi bize... Arada bir çıkan korna sesi bir........

© Türkiye