“Yanımda çalışacak adam bulamadım. Marangoza gelip de çalışacak kimse yok.” Marmaray’da tanıştığım yolcu yaşadıklarını anlatmaya devam ediyordu. “Benim arabama çarpan kızcağız aracın kaza yaptığını belgelemeliymiş. Rapor lazımmış. Yani buna mecburmuş. Baktım çocukcağız telaş içinde, değmez üzülmesine. Hani derler ya cana gelmesin de mala gelsin. “Tamam kızım üzülme, yardımcı olurum. Tutanak tutarız” dedim. Nasıl sevindi. “Amca Allah razı olsun. Böyle iyiler kaldı mı hayatta” dedi. Meğer direksiyonda iken amiri aramış. Bir iş sebebiyle bağırıp çağırmış. O stres o telaş ile kaza yapmış kızcağız. İşte amir olmak sadece bağırmak değil... Ama nerde... Neyse tutanağı tuttuk, fotoğrafları çektik. Kayıtlar alındı imzamı attım. Kızcağız teşekkür........

© Türkiye