Genç ressam kızımız Feray heyecanlıydı. İnternette tesadüfen karşısına çıkan biri ile gizli gizli yazışıyordu. “Gizli” dediğim, annesinden gizli... Anne ile kız birlikte yaşıyordu. Zengin bir sülaleden geriye kalan iki mirasçı oldukları için, hâli vakti yerinde bir aileydiler.

***

“Bendeki yerini, sendeki yerim belirler.” Melih’in profilindeki bu “motto” Feray’ın ilgisini çekmiş, sayfayı daha derinlemesine incelediğinde hemen her konuda aynı şeyleri düşündüğü biri ile karşı karşıya olduğunu anlamıştı. Melih’in profilindeki at fotoğrafına kadar… Kendisi de bir at âşığı ve at ressamıydı çünkü. Aşk konusunda seçtiklerine kadar: “Sevgi onaya gerek duymaz.” “Ben sizi seviyorsam, bundan size ne?” “Gül desenli bir elbise giymişseniz, o güllerin dikenlerinin gölgesinin sizi incitmesinden korkuyorum.” “Aşk, birisine bağlanıp, onun istediklerini istemekten, onun düşündüklerini düşünmekten, yani hiç özgür olmamaktan ibarettir.” “Sevmiş ve yitirmiş olmak, hiç sevmemiş olmaktan iyidir.” “Aşk ile öksürük........

© Türkiye