Film çekimlerimizin her birinin ayrı bir destansı hikâyesi vardı. Anlatmakla bitecek gibi değil... Gözlerim kızarmış, kulaklarım belirsiz bir uğultuyla tıkanır gibi olmuştu. Ne zaman hırslanırsam hep böyle olurdum. Karşıma bir satılmış çıksa herhâlde acımadan onu hak ettiğiyle cezalandırırdım, tereddüt etmeden. Oysa sinirlenecek, kızacak vakit değildi. Hissiyatıma hâkim olmalıydım. Bir veya birkaç satılmışa kızıp kahırlanıp üzülmektense işime odaklanmalıydım. "Büyüklerimiz, tesiri asırlarca sürecek bir iş yapıyor." Bize düşen dikkatli, sabırlı olmaktı. Bir sohbette; Muvaffak olabilmek için; akıllı, zeki, azîm ve gayretli olmak lâzım elbette... Hepsinden de mühimi pek SABIRLI bir o kadar da İLM-İ SİYASETİ BİLMEK lazım ve mutlaka işine âşık, muhabbet ehli olunmalıdır…” üzerine basa basa; "pek sabırlı, ilm-i siyaseti bilmek ve âşık biri..." diyorlardı. İstikbâlimizin ümidi gençlik, hasreti çekilen, merakla beklenen insan belliydi. Ellerinden geleni de yapmışlardı. Dudaklarımdan; "Sıra bizde..." kelimeleri döküldü. Sınır tanımaz iç âlemimi anlatmam mümkün değildi.........

© Türkiye