"Hayırdır, ne bu telaş Ragıp? Gel hele şöyle yanıma, ben de seni bekliyordum." Setlerdeki giyim kuşamımla geldiğimi fark edince pek şaşırmıştım lakin yapacağım bir şey de yoktu. Hâlime bakıp gülümsedim. Türkiye gazetesinin merkez binasına girerken hep heyecanlanırdım. Bu elimde değildi. Yine öyle oldum. Maneviyatına can attığım bu yerin kendine has duru havası, içime ferahlık, huzur ve sevinç verirdi her daim... Kan-ter içinde kaldığımı gören esmer, yeşil gözlü, güzel yüzlü, güzel insan Erol Sevdi abimiz gülümsedi… - Hayırdır, ne bu telaş Ragıp? Gel hele şöyle yanıma, ben de seni bekliyordum. - Genel Müdürümüz Resul İzmirli abimiz çağırmış, “hemen gelsin” demiş! Telaşım ondandır. - Niçin çağırmış bilmiyorum fakat Enver Abimiz’e verdiğin, herkesi ağlatan o mektubu bir daha anlatsana, bütün detayları........

© Türkiye