Korkmadım desem yalan olur ama istifimi bozmadım duâlarımı okuyup bitirene kadar önümden hızla süzülerek dereye doğru uzaklaştı. Selâm verip "seccademi sermek için bula bula bir yılan yuvasını mı buldum ne" diye söylenerek peşi sıra baktım ibretle.

İnsan, nelerle karşılaşmıyor ki? Böyle kısa kısa anlatmakla bitecek gibi değil.

Oyuncular da tarihi kıyafetlerini giymiş prova yapıyorlardı. Alışık olmadığı cübbesini, omuzlarını oynatarak yerleştirmeye çalışırken Bulut Aras’ın;

"Bulut ol üstümde dur, yağsan da olur yağmasan da olur" diyerek kollarını, ayaklarını uzatıp uzatıp çektiğini, serbestçe gerindiğini gördüm.

- Ne o? Bakıyorum şiirimi ağzına pelesenk etmişsin.

- Senden gelen bir şeye nasıl lakayt kalayım, ezberlemeseydim başıma kakardın sonra. Neme lâzım, prodüktörümle ters düşmek istemem.

- O kadar mı fenâyım?

- Onu bilmem ama ismimin geçtiği şiir de hoşuma gitti hani… Unutmayayım diye tekrarlıyorum işte...

Yüksek moralle çekim sahasına gittik.

Tarihi kostümlerini giymiş oyuncularımızın sahne çalışmalarına ve oradan da kayalar üzerinden süzülen........

© Türkiye