"Bak Bey, ben bir subay çocuğuyum. Devlet dairelerinde uzun zaman çalıştım, alnımın akıyla emekli oldum..." Sözünün eri olan Murat Beye dedim ki: - Telefondaki gibiymişsiniz hakikaten. - İnşâallah hüsn-ü zannınıza lâyık oluruz bey. - Estağfirullah! - Ofisinizde bulamayacağım diye korkmadım da değil. Vakit geçti, malum İstanbul trafiği, hele hava bir de böyle bozuk olunca sorma. Koşuşturma, telaş ancak gelebildim. - !!! Deniz dolar, boşanmaz, Herkes kılıç kuşanmaz, Bu kadar delil varken, Şüphe üzre yaşanmaz. Bizim personel kendi âleminde hâlâ yağmurla, fırtınayla meşguldü. Misafirim Murat Bey, yaşına rağmen son derece sıhhatli ve kuvvetli görünüyordu; hani o yalnız bazı insanlara mahsus, idmansız, sporsuz, gizli, harikulâde sağlıklı ve güçlü olma hâli… Anlattıkça hayranlığım bir kat daha artıyordu. Bu ara söylediğim çaylar geldi. Akşam vakti, uzun yol ve yorgunluğu da hesaba katarak yiyecek bir şeyler de söylemiştim. Bir taraftan çaylarımızı yudumluyor diğer taraftan........

© Türkiye