Dün, Milliyetçi Hareket Partisi Hukuk ve Seçim İşlerinden Sorumlu Genel Başkan Yardımcısı Sayın Feti Yıldız ile gerçekleştirdiğim kapsamlı görüşmenin ardından, 10. Yargı Paketi’ne dair kayda değer değerlendirmeleri sizlerle paylaşmak istedim. Zira bu düzenlemeler, bir yargı reformundan daha fazlasını temsil ediyor; adaletin sadece kanunla değil, kavrayışla da inşa edilmesi gerektiğine işaret eden bir zihniyet değişiminin izlerini taşıyor. Türkiye’de son yıllarda yargı reformu başlığı, sadece teknik mevzuat revizyonlarıyla değil, kamu vicdanını tatmin eden bir adalet arayışıyla şekilleniyor. 10. Yargı Paketi de bu çizgide, devletin hukukla kurduğu ilişkiyi daha saydam, daha insani ve aynı zamanda daha caydırıcı hâle getirmeyi amaçlıyor. Öncelikle belirtmek gerekir ki, bu paket bir “kanunlar bütünü” olmanın ötesinde, devletin adalet felsefesine yönelik yeni bir okuma öneriyor. Örneğin, noterlik mesleğine getirilen disiplin hükümleri ilk bakışta dar bir alana hitap ediyor gibi görünse de, aslında kamusal ahlak ve kamu güveni açısından oldukça kritik. Noter, devlet adına belgeyi onaylayan, vatandaşla devlet arasındaki güven sözleşmesini temsil eden bir aktördür. Dolayısıyla meslek ahlakının ihlali artık sadece meslek içi bir disiplin sorunu değil; devletin ciddiyetini zedeleyen bir kamu güvenliği problemidir. Bu nedenle getirilen yeni disiplin düzenlemeleri, kurumsal ahlakın yeniden tesisi anlamına geliyor. Ceza hukukunda ise daha net, daha kararlı bir çizgi gözlemleniyor. Özellikle kasten yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma, genel güvenliği kasten tehlikeye atma gibi suçlara verilen cezaların artırılması; bir yönüyle suçla mücadelenin sertleşmesi olarak okunabilir. Ancak bu noktada daha derin bir ilkeye dikkat çekmek gerekiyor: Ceza hukuku sadece faille değil, mağdurla da ilgilenir. Cezanın miktarı, sadece suçun ağırlığını değil, toplumun adalete olan güvenini de temsil eder. Sayın Feti Yıldız’ın ifadesiyle: “Adalet terazisi mağdurun duygusunu da tartmalıdır.” Bu bağlamda özellikle........

© Türkiye