Alaska’da gerçekleşen Trump-Putin zirvesi, uzun zamandır beklenen bir buluşmaydı. Ama bunu sadece “iki lider oturdu, konuştular” şeklinde okumak büyük bir hata olur. Aslında bu zirve, 2025’in küresel satranç tahtasında yeni bir hamleydi; bir fotoğraf, bir el sıkışma, bir mesaj zinciri… Ama esas oyun bundan sonra başlayacak. Zirveye gelmeden önceki tablo ilginçti. Trump, ABD’de iç politika ve dış siyasette uzlaşmacı bir çizgi denemek için geldi. Amerikan kamuoyunun Ukrayna savaşından yorgun düşmesi, ekonomik yükün artması ve askerî angajman endişeleri, Trump’ın diplomatik görünürlüğünü artıracak bir fırsat sundu. “Ben anlaşma yapabilirim” mesajını vermek, onun Alaska’ya gelme motivasyonuydu. Putin tarafında ise tablo bambaşkaydı. Rusya, yaptırımlar ve Ukrayna savaşı nedeniyle ciddi bir baskı altındaydı. Moskova, Alaska’da prestij kazanmak, diplomatik görünürlük elde etmek ve kendini güç dengesi içinde var etmek için sahnedeydi. Ve bunu başardı. Zirve, net bir ateşkes ya da somut bir anlaşma getirmedi; ama diplomatik bir zafer sağladı. Zirvenin en sıcak gündemi şüphesiz Ukrayna’ydı. Trump, Putin’den savaşı sonlandırmasını istedi; Putin pozisyonunu korudu. Somut bir yol haritası çıkmadı. Ancak burada kritik nokta, sürecin kendisiydi. Diplomasi bazen imzalarla değil, görüntüler ve mesajlarla işler. Alaska’da verilen görüntü,........

© Türkiye