Önce şu dehşet verici sosyal durumu bir kere daha hatırlayalım: Gazetemizin salı günkü (6 Mayıs) manşet haberinde şu kritik bilgi yer alıyordu: Cezaevinden çıkan her yüz kişiden kırk beşi tekrar suç işliyor!.. CHP Genel Başkanı Özgür Özel’e yumruklu saldırıda bulunan, Selçuk Tengioğlu isimli şahsın, evlat katili olması ve iki çocuğunu öldürüp ikisini de yaralamak gibi fecaat üstüne fecaat işlemesine rağmen, nasıl olup da on altı yıl gibi bir hapis cezasıyla kurtulduğu ve serbestçe aramızda dolaştığının tartışması yapılıyor… Tengioğlu'nun eylemi sansasyonel olunca, toplumdaki tartışmanın boyutu da ona göre gelişti. Hâlbuki, bu son vukuattan önce de, eski hükümlülerin hapisten çıktıktan sonra tekrar suça karıştığına dair, hemen her gün bir düzine hadise vuku buluyordu… Yani az veya çok, etkili veya etkisiz, dengeli veya dengesiz ceza vermek, tek başına suç faillerini, özellikle suç makinesine dönüşen mahut tipleri maalesef yola getirmiyor, getiremiyor. Bilindiği üzere, modern hukukta suç işleyen kişilere verilen ceza, öncelikle faili ıslah etmeye ve pek tabii devamında başkalarına ibret teşkil ederek, böylelikle insanların kanunları çiğnemekten sakınmalarını temin etmeye dönüktür… Yani suçlulara hükmedilen ceza bir intikam alma tatbikatı değildir. Cezanın özünde suça karışanları terbiye edip, onları yeniden topluma kazandırma hedefi yatar. Tam da burada, Tanzimat döneminin önemli edebiyatçılarından Ziya Paşa’nın Terkîb-i Bend’inde kaleme aldığı şu özlü sözü hatırlamamak mümkün değil: “NUSH İLE USLANMAYANI ETMELİ TEKDİR, TEKDİR İLE USLANMAYANIN HAKKI KÖTEKTİR!” Tabii burada “kötek” lafını duyan bazıları yerinden zıplayabilir… Günümüz dünyasında hâlâ daha kötekle netice almaya mı kalkıyorsunuz diye, bayağı üst perdeden ahkâm keserler. Ne var ki, Ziya Paşa'nın bu sözü çoktan kayıtlara geçmiş ve dillere de pelesenk olmuş. Yalnızca bu söz değil tabii. Daha başka ve daha ağır ifadeler de vardır. Mesela........

© Türkiye