Türkiye siyasetinin ve toplumsal hayatının klasik ve kadim sorunlarından biri olan yeni bir anayasa meselesi her zaman gündemde baş sıralarda. Bazı siyasetçiler bu fikre yakın dururken diğer bazıları, çeşitli gerekçelerle, kapıları tamamen kapatmakta. Az sayıda siyasetçinin ise ne dediği ve ne düşündüğü meçhul! Türkiye’nin yeni ve daha demokratik bir anayasaya ihtiyaç duyduğu kesin. Bunun sebepleri belli. Her şeyden önce mevcut anayasa bir askerî inisiyatifin ürünü. 12 Eylül darbesini yapan generallerin oluşturduğu cuntanın hazırlanmasına önayak olduğu bir metin. Daha önceki anayasa da öyleydi. Bu, ülkenin sivil inisiyatifle bir anayasa yapamadığını veya şimdiye kadar bunu başaramadığını gösteriyor. Üzücü bir durum. Demokrasimiz adına da bir eksi puan... Mevcut anayasanın referandumunun da demokratik usullere ve şartlara uygun olarak yapıldığı söylenemez. Anayasa aleyhtarı propaganda yapmanın çok zor olduğu ve oylamanın bir anlamda açık oy gizli sayım usulüyle gerçekleştirildiği malum. Bu şartlar altında kabul edilen anayasanın demokratik meşruiyete sahip olduğunu söylemek çok zor. 1982 Anayasası, yukarıda işaret ettiğim üzere, özünde, askerlerin bir ürünü. Buna paralel olarak, demokrasi karşıtı bir ruh taşımakta. Şimdiye kadar yapılan değişiklikler bu ruhu bir ölçüde........

© Türkiye