Hayatta çoğu şey bütünüyle müspet veya bütünüyle menfi değildir. İyi şeylerin içinde az da olsa kötü şeyler olabileceği gibi kötü şeyler de bünyesinde bazı iyi şeyler taşıyabilir. Başka bir deyişle, en azından bazen, şerden hayır ve hayırdan şer doğabilir. Böyle bakıldığında CHP’nin DEM Parti ile kurduğu ittifakın bazı bakımlardan işe yaradığı düşünülebilir. CHP eskiden beridir Kürtlere en uzak ve en yabancı kitleye sahip. Şimdiki ilişki ve iki kesimin de Erdoğan’dan kurtulma amacında birleşmesi aradaki mesafeyi biraz olsun eritebilir. Ne var ki bu konuda ortada şimdilik sadece bir umut veya ihtimal var. Fiiliyatta hiçbir gelişme yok. Bu tür bir gelişme olacağına dair bir işaret de görünmüyor. Bunun ana sebebi Kürt probleminde CHP’nin oynadığı rol. Kuşku yok ki Kürt probleminin ana müsebbibi CHP ve özellikle tek parti diktatörlüğü dönemindeki bazı icraatlarıdır. Türkiye resmî tarih propagandasında iddia edildiği gibi yedi düvele değil esas itibarıyla Yunanistan’a karşı yürütülen İstiklal Harbi’nden sonra bir mübadele politikası takip etti. Bu politikada belirleyici olan dindi. Yani Türkiye Müslümanları aldı, Hristiyanları yolladı.........

© Türkiye