Bir bayrama daha kavuştuk. Şimdiden bayramınız mübarek olsun. Daha nice huzurlu sağlıklı ve mutlu bayramlar diliyorum. Ah nerede o eski bayramlar. Genç, yaşlı demeksizin birçoğumuzun kullandığı bir özlem çağrısıdır bu. Hep bir özlem duyarız. Peki, mümkün mü eski bayramları yaşamak? Giden bir zamanı ve eskiyi geri getirmek nasıl mümkün olsun. Tekrar çocuk olup o günlere dönerek tekrar o büyüklerimizin ellerini öpmemiz mümkün mü? Hayatta mı o aile büyüklerimiz? İçimizde hep o bayramlara özlem olmuyor mu? Dedelerimizin bizi saçlarımızdan koklayıp öpmesi, babaannelerin mis kokan yumuşak ellerini öpmemiz, kalabalık bayram sofralarında hep beraber aile bir araya gelip iftar açmamız ve bayram sofralarında yemek yemek mümkün mü? Ah maalesef pek mümkün değil. Eski bayramlar denince aklımıza hep o eski âdetler gelenekler geliyor. O bayramları güzel yapan bütün ailenin bir araya gelmesi ve birlik olmanın verdiği güzelliklerden geçmesiydi. Kalabalık ailenin bir araya gelmesi, dağıtılan şekerler, tatlılar ve biriktirilen harçlıklardı. Artık büyükler olmadığı için ve dağılan aileler yüzünden hiçbirimizin bayramı ne yazık ki eski bayramlar gibi olmayacak. Büyüklerimizin eksikliğini ve hasretini hissedeceğiz her bayram. Ama yine de eskisi kadar olmasa bile şimdi yaşadığımız bayramları eski bayramlar gibi yapmak elimizde değil mi? Şimdi bizler büyüdük yaşlandık ama o bayram heyecanını çocuklarımıza torunlarımıza yaşatmak elimizde. Artık yaşımız gereği o bayrağı biz devraldık. Bayram hazırlıkları yapmak, bayram heyecanı ve sevincini yaşatmak, bayram geleneklerini yerine getirmek bizim görevimiz. Şimdi çoğu insanımız gurbette. İmkân nispetinde sılayırahim yapıp büyüklerimizi ziyaret edelim, bayramlaşalım, çocuklarımızı sevindirelim. Sadece kendi yakınlarımızı değil bütün yaşlıları ziyaret edelim. Sadece kendi çocuklarımızı değil bütün çocukları........

© Türkiye