Uzun süre gündemi işgal eden başıboş köpek tartışmalarını gölgede bırakacak daha yakıcı bir meselemiz, Başıboş çocuk sorunu. Bunun doğruluğunu hem manşetlere taşınan haberlerde hem de TÜİK’in yayımladığı son istatistiklerde de görmek mümkün. Çocuk suçlarında bir önceki yıla göre  artış yaşanması, suç türleri arasında ise “yaralama”nın @ gibi ürkütücü bir oranla başı çekmesi sosyolojik düzeyde alarm veriyor.

Bu aynı zamanda adı konulmamış bir mesele. Kimilerine göre “suça sürüklenen çocuk”, sosyal medyada “hırt sorunu”, bana göre ise doğrudan doğruya ailenin ve toplumun denetimsizliğinden kaynaklanan başıboş çocuk sorunu. Fakat adına ne dersek diyelim bu mesele ateş topu gibi düştüğü yeri yakıyor ve masum hayatları küle çeviriyor.

14 yaşındaki Ahmet Minguzzi’nin canice katledilmesi, Ankara’da ailesinin yanında bıçaklanarak öldürülen Hakan Çakır ve niceleri… Katillerin ortak noktası hepsinin hukuken “çocuk” statüsünde olması. Son dönemlerde işlenen cinayetlerin yaş ortalamasındaki düşüş, çocuk katillerin adeta piyasaya sürüldüğünü gösteriyor.

En kolay yetişen sebzeler bile yetişme dönemlerinde özenle sulanıyor, gözetiliyor. Bir........

© Türkgün