Türkiye’nin en önemli büyükbaş hayvancılık sivil toplum kuruluşlarından TÜSEDAD’ın geçtiğimiz günlerde duyurduğu 14 kişilik Bilim Danışma Kurulu, başlı başına takdire şayan bir girişim… Ancak bu övgüyü haklı çıkarmak için, seçim kriterlerinde göze çarpan “tek tiplik” eksikliğini de irdelemek gerekiyor.

Kurulun üyeleri listesini incelediğimizde karşımıza tamamı “Prof. Dr.” ve “Dr.” ünvanlı akademisyenler çıkıyor: Prof. Dr. Sezgin Şentürk’ten Prof. Dr. Vedat Ceyhan’a, Prof. Dr. Ömür Koçak’tan Prof. Dr. K. Semih Gümüşsoy’a kadar… Elbette bu saygın hocalar, bilimsel altyapı ve yayın ilişkileri bakımından üst düzeyde. Fakat hayvancılık; laboratuvar raporları ve üniversite kütüphaneleri kadar, tarlada, ahırda, mera nöbetlerinde yoğrulmuş zengin bir bilgi birikimi gerektirir.

Sadece profesörle, doçentle olmaz; TÜSEDAD’a sahadan da ses lazım…

Sahadaki Tecrübeyi Göz Ardı Etmek!

TÜSEDAD’ın “sahada deneyim sahibi veteriner hekim ve ziraat mühendisleri” vurgusu güzel niyetin ifadesi olsa da kurulun kompozisyonuna baktığımızda sahadaki teknik personelin ve doğrudan üretici temsilcilerinin ismi yok. Oysa bir Anadolu köyünde günün 24 saati hayvan sağlığı takibi yapan “teknisyen”, “tekniker”, “zooteknisi” ve “veteriner hekimler” ne olacak?........

© Türkgün