Kalemiyle hem kendi ruhunun hem de insanlığın nabzını tutan bir şair, bir yazar olarak edebiyatı bir ayna gibi kullanarak hem kendini hem de toplumu yansıtıyor(*)...

O, Neval Savak...

“İyilerin sesinin çıkmadığı yerde kötülerin sesi yükselir" diyerek yazılarıyla, şiirleriyle insanlara bu suskunluğun kötülüğe zemin hazırladığını haykırıyor, her mecrada...

"Siyah Avuntu, Saklıçöl, Tenuçumu, Denize Doğru Gül, Bir Bıçak Reveransı, Ölümden Dönen İklim, Beklerken"gibi şiir kitaplarıyla,

"Anneyle Kızı, Işığın Peşinde, Gecenin İçinde Koşanlar, Bir Bozkır Öğleni" gibi romanlarıyla,

"Karşılaşmalar" öykü kitabı ve "Hiç Noktasında" adlı deneme kitabıyla edebiyat dünyasında derin izler bırakmaya da devam ediyor.

Bu arada, “İsyan” adlı şiiri Grup Yol Yorgunu tarafından, “Kırmızı (Red)” ise Erkan Karakiraz tarafından İngilizce’ye çevrilip bestelenmiş ve 2017’de İtalya’daki 5. Ulusal ve Uluslararası ‘Galateo Kenti’ Şiir Yarışması’nda birincilik kazanmış...

"Unutma!" belgeselinin senaryosu, “Şiir Kentin Şairleri Fotoğraf Sergisi” ve “Şiir, Yapay Zeka ve Tango” gibi projeler de onun sanatı ve aktivizmi birleştiren ruhunu yansıtıyor.

Türkiye Yazarlar Sendikası, Atatürkçü Düşünce Derneği ve Uluslararası Aktivist Sanatçılar Derneği gibi birçok toplumsal örgütlerin faal bir üyesi olarak, kalemiyle ve eylemleriyle mücadele ediyor olması büyük bir azim ve cesaret örneği olsa gerek, diye düşünüyorum.

Ülkemizin toplumsal sorunları yanında, insanların karşı karşıya geldiği sosyoekonomik, sosyal ve siyasal sıkıntıların ana sebebinin unutulan, unutturulmaya çalışılan insanî, tarihi, kültürel ve evrensel değerler olduğunun bilinciyle tarafsizses.com’da bu yaralara parmak basıyor...

İşte bazı yazıları;

*Çalınmış Yaşamlar/“Yaşamak, bir sanattır ve herkesin elinde bir fırça yoktur. Kimileri, başkalarının tuvalini karalar, kimileri ise kendi renklerini çalar. Çalınmış yaşamlar, birilerinin ellerinde kaybolurken, geriye sadece sessiz bir çığlık kalır.”
Savak, hayatların gaspına isyan ediyor. Hayallerin, umutların çalınması, bireyin ruhunu yaralıyor. Bu yazı, sessiz çığlıkların duyulması için bir çağrı; susmak, hırsızlığa ortak olmaktır.

https://www.tarafsizses.com/yazarlar/neval-savak/calinmis-yasamlar/659/Savak,

*Düş mü Gerçek, Gerçek mi Düş?/“İnsan, kendi gerçeğini yaratır mı, yoksa gerçeğin gölgesinde mi yaşar? Düşlerimiz, bizi özgür kılan tek sığınak mı, yoksa bir hapishane mi?”

Savak, insanın hakikat arayışını sorguluyor. Gerçekle düş arasındaki o ince çizgide, kendimizi kandırmadan özgürleşebilir miyiz? Bu, insanın kendiyle yüzleşme cesaretine bir davet.

https://www.tarafsizses.com/yazarlar/neval-savak/dus-mu-gercek-gercek-mi-dus/695/Savak,

*Kadim Bir Kayboluştur İnsan/“İnsan, var olduğundan beri kayboluyor. Kendi içinde, kalabalıkta, sevgide, nefrette… Kayboluş, belki de insanın en kadim hikâyesidir.”

Savak, insanlığın varoluşsal yalnızlığına dokunuyor. Kayboluş, bir son değil; arayışın başlangıcı. Bu yazı, özünü bulmak için kaybolmaktan korkmamayı fısıldıyor.

https://www.tarafsizses.com/yazarlar/neval-savak/kadim-bir-kaybolustur-insan/718/Savak,

*Bizi Kimler Öldürmek İstiyor?/“Bizi öldürenler, sadece silah tutanlar değil; sessiz kalanlar, görmezden gelenler, hakikati gömenlerdir. Sistem, bir makine gibi işler; ama bu makine, insan ruhunu........

© Toplumsal