menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

Yanmak ne ki kül oldum ben…

12 9
friday

Yaz mevsiminde gelen şiir sarı sıcak olur, güneş gibi, aşk gibi, yaşamı kendinden oldurur, tapınağından sürülmüş tanrıçama sığınak, bana gülistan olur. Her nerede olursam olayım, o gelecek, o beni bulacak, biliyorum. Umudu hep korudum, gelmeyeceğini bilsem bile, sonsuza kadar unutulduğuma, ıssız bir köşede, yol gitmez bir diyarda, hatta ömrümü adadığım, su kadar sevdiğim bir durakta terk edildiğime kendimi inandırmış olsam bile, o gelecektir. Şiirsiz bir hayatı düşünmek, şairi olmayan bir dünyayı yaşamak, aşktan mahrum bir evreni hayal etmek, yokluğuna sürüklenmek mümkün değil, bilen biliyor. Bir an olsun şairsiz, şiirsiz, aşksız bir yaşam, terk edilmiş bir evren hayal etmedim, edemiyorum. Yeryüzünün bütün günahlarına kurban edilsem de kavmimin en inatçı kadını Yazo’nun can olduğu, hayat verdiği kundağı edebi gülistanı, ana kucağı belleyen minnacık halimle Selimpıyar kayalığına terk edildiğim bana hatırlatıldıkça, yüzüme vuruldukça seni düşünüyorum. Her duası bir şiir tadında mavi çarşaflı Siverek’in yoksul kadınlarının meddet kapısı Koçali Baba’nın gölgesinde geçirdiğim o en........

© Tigris Haber