Nisan yağmurundan sonra yüzünü gösteren güneşe bıraktım seni, yer gök çiçek açan baharlarına bittiğim Gabano Dûz, seni bir gün mutlaka götürmek istediğim, seninle can olmayı hayal ettiğim, uyanışına yandığım lalezarım, gülistanım. Bir zamanlar bilge Süryani rahiplerin inzivaya çekildiği, benim ise her yıl tam bu vakitlerde aklımı başımdan alan senli düşlere kapılıp gittiğim, uyaksız ama her dizesinde dindiğim, kendimi bulduğum bir şiir kadar bana huzur veren Mirfey'de olmalıydım şimdi. Yada Mirfey’in huzur bağışlayan gizemine kapılmadan, başına buyruk Tanrı’nın merhametine sığınmadan, kendini peygamber bellemiş suratsız, baldırı çıplak baş duacının lanetine uğramadan vurup geçmeliyim, öfkesine vurulmuş prangaya rağmen kendi yoluna giden, sana can olan muhteşem Fırat'a nazır Serê Dûngana'ya, alimallah her gidişimde, her........

© Tigris Haber