İnsan, farkına varmadan kendini bir mabedin ortasında bulur; ama çoğu zaman bu mabed, taş ve mermerden değil, kendi elleriyle inşa ettiği putlarla doludur. Herkesin bir putu vardır. Bazen altın ve mücevherle süslenmiş, bazen ise görünmez zincirlerle ruhuna bağlanmış… Ve o putlar, sessizce hayatının merkezine oturur.

Hz. İbrahim’in insanlığın buhranlı döneminde, tüm insanları felaha erdirmek için putları kırması bir tesadüf değildir. O, insanlara göstermiştir ki gerçek özgürlük, putlardan arınmakla başlar. Bizler de hayatımızın bir aşamasında, kendi mabedimize bakmalı; hayatımızın merkezine koyduğumuz putları yıkmalı ve yeniden bir sürece adım atmalıyız. Çünkü putlardan kurtulamadıkça, hayatımızın her anı bir buhranın gölgesinde geçer.

Günümüzün güç savaşları, tarihî bir çatışmanın yankısı değildir yalnızca. Asıl savaş, görünmeyen putların etrafında döner. Hırs denen illet, yalnızca daha fazlasını........

© Tigris Haber