Bu ülkenin sokaklarında gezerken aynı tabloyla karşılaşıyoruz:

Bir yanda hızla çoğalan özel okullar, kurslar ve etüt merkezleri…

Diğer yanda imkânları sınırlı, kalabalık sınıflarıyla ayakta durmaya çalışan devlet okulları. Aileler çocuklarının geleceğini güvenle teslim edebilecek bir eğitim ortamı ararken bu iki uç arasında sıkışıp kalıyor. Oysa eğitim, bir milletin yarınlara bıraktığı en kıymetli emanettir. Bir ülke, çocuklarının gözlerinde parlayan umutla büyür.

Ve belki de artık o umudu daha da çoğaltacak yeni bir modele ihtiyacımız var:

Yarı özel okul sistemi…

Devlet ile milletin omuz omuza verdiği gerçek bir eğitim ittifakı.

Bu modelde devlet yine eğitimin temel direğidir:

Okulu inşa eder, öğretmeni atar, maaşını öder. Yani eğitim devlet güvencesiyle yürür, milletin desteğiyle güçlenir. Aileler ise makul bir katkı payıyla bu büyük yapıya omuz verir. Özel okulların ulaşılamaz ücretlerinden uzak, sürdürülebilir bir katkı… "Aylık 5.000 TL."

Belki tek başına........

© Tigris Haber