Annelik üzerine sayısız yazılar yazılmıştır. 20 Ocak 2008 de kaybettiğim annemi her vefat yıl dönümünde kendi adıma hatırlamaya ve anmaya gayret ediyorum.

Gerçekten bir çocuk için hayatın ta kendisi olan anneyi neden bilinmez; anne sevgisi yaşayan çocukların yüreğinde anne kavramı kaybedildikten sonra somutlaşıyor.

Bu, çocuğun herhangi bir nedenle annenin vefatından sonra her an yanında hissettiği ilgi ve sevgisinden mahrum kalmasından kaynaklandığı var sayılıyor. Anlaşılan odur ki anne çocuğun yaşamında her evrede vazgeçilmez faktördür. Bu faktör, özlem, psikolojik bağlılık, güven, sevgi annenin vefatından sorasına ortaya çıkıyor.

Galiba her 20 Ocakta beni annemi hatırlatan bir makale yazmama mecbur eden sebep yukarıda sıraladığım gerçekliktir. Sevgisi ile oluşan güvenin doğduğum andan itibaren her koşulda kayıtsız şartsız ve karşılıksız göstermekten mahrum kalmak yani anne özlemidir.

Annem ana dilimizden mahrum olmayalım diye Türkçe anladığı halde vefatına kadar bilinçli bizimle ve gelinleri ile tek kelime Türkçe konuşmadı. Çocuklarının tamamı yüksek tahsilli, doktor, gazeteci, öğretmen, meslek erbabı olmalarını sağlamaktan da geri kalmadı. Duaları da hiçbir kitapta, hiçbir yerde bulunmayan Kürdçe olarak kalbinin içinden gelerek........

© Tigris Haber