Türkiye'de çağdaş idari reformlara, rönesansa ve modernliğe yönelik ideolojik ve kimliksel ayrımların ötesine geçen, ortak, yaygın bir tedirginlik ve karşı direnç var. Oysa modernlik, çağdaş idari reformlar, düşünce ve eylemin rasyonel ilkelere dayalı biçimde örgütlenmesini sağlayan bir zihniyet yapısı ve aynı zamanda yaşam biçimidir. Fakat Türkiyede hem bireysel hem de toplumsal düzeyde çağdaş reformlara ve modernliğe karşı işleyen bir arka plan direnci hep var.

Demokratik modern bir yaklaşım, metafiziksel mazeretlere yaslanmadan, öznenin eleştirel öz farkındalık ve sorumluluk üzerinden konumlanmasını gerektir.

Türkiye’de çağdaşlık veya modernlik kavramına yönelik tepkiler, yalnızca geleneksel dini kesimlerle de sınırlı değil, seküler çevreleri de kapsayan yaygın ve çok katmanlı bir direnç var. Toplumun farklı siyasal ve kültürel kesimleri, (demokrat-muhafazakâr, dindar-seküler, liberal-sosyalist) modernliğe dair derin bir çekinceyi, çoğu zaman benzer şekillerde paylaşmaktadırlar. Bu durum, pek bir farklılık göstermeksizin,........

© Tigris Haber