1. Güzelliğin Görünmeyen Yüzü

Güzellik, aynada görülenle sınırlı değildir. O, çok daha derin, çok daha ince bir yerden doğar. Ciltte bir ışıltı, gözde bir berraklık, yürüyüşteki yumuşaklık, sesin tonundaki dinginlik; tümü yalnızca bedenin değil, enerji bedenimizin de konuşmasıdır.

Güzellik çoğu zaman bir görüntüyle eşleştirilir: pürüzsüz bir cilt, biçimli bir beden, dikkat çekici bir yüz… Oysa bu tanımlar yüzeydedir. Görünmeyeni, duyulmayanı, sezilmeyeni fark ettiğimizde güzelliğin aslında bir enerji dili olduğunu kavrarız. Çünkü güzellik, yalnızca göze hitap etmez; bedene, kalbe, zihne ve daha derine işler. Güzellik, enerji bedeninin uyum içinde titreştiği bir hâlidir.

2. Enerji Bedeni: Sessizce Akan Güzellik

Fiziksel beden, enerji bedeninin gölgesidir. Ciltte çıkan bir leke, yorgun bir bakış, sıkışmış bir ifade, içsel akışın sekteye uğradığını anlatır. Yüzdeki donukluk, yürekteki kapanmanın işaretidir. Zihin karmaşıklaştıkça enerjimiz düzensizleşir; düzensizlik, güzelliği silikleştirir. Çünkü güzellik, yalnızca estetikle değil, bir bütünlükle var olur. Enerjinin, bedende, yürekte ve zihinde aynı incelikle dolaşması gerekir. Bioenerji bu dolaşımı mümkün kılar. Onu hissetmek, yüzeye yansıyanı değil, içeride akmakta olanı görmeye başlamak demektir. Bioenerji, insanın yalnızca fiziki varlığına değil, yaşamsal varoluşuna da dokunan bir bütündür. Bu enerji fark edilmediğinde, güzellik yalnızca geçici bir biçim olarak kalır. Oysa enerji bedenini tanımak, güzelliğin yalnızca doğuştan gelmediğini; aynı zamanda uyumla, sadelikle ve içsel dönüşümle ortaya çıktığını gösterir.

Enerji bedenimizi tanımadan, güzelliği kalıcı kılamayız. Bu beden; düşüncelerimizin, duygularımızın, niyetlerimizin, hatta sessizliğimizin bile birikimini taşır. Onu gözlemlemek, ona dokunmak, onu onarmak… İşte bu, güzelliğin asıl eviyle tanışmaktır. Güzellik, enerji bütünlüğünü fark etmekle başlar. Bu bütünlük, bir disiplindir; kendine karşı duyarlı olmanın, yaşamla nazikçe temas........

© Tigris Haber