Kara basıyoruz, iz oluyor…
Diğer
30 Mart 2025
Ellibir yıl önce bir bahar günü, Portekiz radyolarından Lizbon sokaklarına bir şarkı yayıldı. İşçisinden esnafına, çiftçisinden öğrencisine Portekizliler, büyülü bir çağrı gibi sesin geldiği yöne doğru akın ettiler. Ve özgür bir ülke kazandılar. Ondan yetmiş yıl kadar önce de, İtalya’nın kuzeyindeki çeltik tarlalarından yayılan bir ezgi, kitleleri etrafında topladı, son yüzyılın dünya siyasetini değiştirdi. İlk şarkı, bir José Afonso bestesi olan “Grândola Vila Morena”ydı. (Grandola, Esmer Köy) İkincisi ise bir İtalyan halk ezgisi olan “Bella Ciao”, bizim bildiğimiz telaffuzla Çav Bella. İtalya’dan bütün dünyaya yayılan bu şarkı, adalet ve özgürlük taleplerinin evrensel marşı haline geldi.
Yerlerinde olsam şarkılardan, marşlardan çok korkardım. Çünkü onlar bir anda halkların isyanının ortak çığlığı oluverirler. Artık birer güfte-beste kompozisyonu olmaktan çıkarak etrafında inançla buluşulan bir haykırışa dönüşürler. Haksızlığa, adaletsizliğe, zulme karşı, herkese seslenebilme gücü taşıyan bir davet olurlar. Şarkılardan korkun. Çünkü şarkılar fark ettirir, gösterir, anlatır, itiraz eder, birleştirir, değiştirir.
İBB Saraçhane binasının önü bir hafta önce, şarkıların marşlara, türkülerin sloganlara karıştığı bir bayram yeri gibiydi. Genci yaşlısı, on binlerce insan........
© T24
