Diğer

T24 Haftalık Yazarı

02 Mart 2025

Cassini uzay aracı, 15 Ekim 1997'de fırlatıldıktan yedi yıl sonra 30 Haziran 2004'te Satürn'e ulaştı ve Avrupa Uzay Ajansı tarafından inşa edilen Huygens sondasını 14 Ocak 2005'te paraşütle Titan'ın yüzeyine indirdi.

Güneş Sistemi'nin ikinci en büyük uydusu olan Titan, Christiaan Huygens'in onu keşfetmesinden neredeyse 350 yıl sonra, insan yapımı bir araç tarafından ziyaret edilmiş oluyordu.

Cassini-Huygens misyonu, Titan'ın yapısı ve atmosferi hakkında önemli veriler sağladı. Bulgular, su ve amonyaktan oluşan bir iç okyanusun varlığını gösteriyordu. Ayrıca Titan'ın Dünya'da bilinen tüm petrol ve doğal gaz rezervlerinden yüzlerce kat daha fazla doğal gaz ve sıvı hidrokarbonlara sahip olduğu görüldü.

Bilim insanları Titan'ın keşfi ile "bilmediğimiz" farklı yaşam olasılıkları üzerinde düşünmeye başladılar.

Bizim "bildiğimiz" canlı yaşam kimyasal reaksiyonlarla ilerler.

Bu reaksiyonların meydana gelmesi için çözücü denilen bir ortama ihtiyaç vardır. Bu bir tür akışkan ortamdır ve yaşamı sağlamak üzere çözücünün kimyasalları parçalamaya ve taşımaya yardımcı olması gerekir.

Bizim yaşamımızda "su" tam olarak bu tanıma uyan malzemedir.

Bu nedenle uzayda bizim dışımızda olası bir canlı yaşam arayışımızın temelinde öncelikli olarak su arayışı geliyor. Ay üzerinde su molekülüne rastlanılmış olması veya Mars'ın yüzey şekillerinin bir zamanlar suyun varlığına ilişkin ipuçları barındırması, buralarda geçmişe dönük canlı yaşam senaryolarını tetikleyen bulgulardı.

Şimdilerde ise bilim insanları canlı yaşam için başka senaryoları değerlendirmeye başladılar. Onlara göre bu "bilmediğimiz" yaşamın kimyasını destekleyebilecek tek çözücü akışkan su olmayabilirdi.

Aday malzemeleri Titan'da buldular. Bunlar; metan ve etan başta olmak üzere amonyak, karbondioksit ve bunların sıvı formlarına kadar........

© T24