Diğer

04 Nisan 2024

Malum, "Üç Cisim Problemi"nin çıkış noktası ana karakter Ye Wenjie'nin uzaylıları dünyaya davet etmesidir.

Kısaca hatırlamak gerekirse Ye Wenjie Çin'in Boğaziçi Üniversitesi diye nitelendirilebilecek Tsinghua Üniversitesi'nde okuyan parlak bir astrofizik öğrencisidir. Fizik profesörü olan babası Kültür Devrimi (1966-1976) döneminde Mao'nun Kızıl Muhafızları tarafından "gerici" olarak yaftalanıp kalabalık bir kitle önünde darp edilip öldürülür. Bu olaya şahit olan Ye uygarlığa olan inancını kaybeder. İnsanlığı ıslah etmesi için uzaylıları çağırmaya karar verir.

Kültür Devrimi gerçekten de insanlık tarihi açısından trajik bir dönemdir. Esas itibarıyla Mao'nun iktidarını konsolide etmek üzere başlattığı bir nevi kontrollü iç savaştır.

Ülkede fiili olarak yürütme görevini gerçekleştiren ve Çin Komünist Partisi (ÇKP) içinde güçlenen Liu Shaoqi ve Deng Xiaoping, Mao'nun öncelikli hedefleridir.

Mao'yu kültleştirme yolunda ilk adım olarak 1964'te onun özlü sözlerinden derlenen "Kızıl Kitap (毛主席语录) yayımlanır. Kitap 1964-67 arasında 628 milyon kopya basılacaktır. 1967'de Çin'in nüfusu 760 milyon olduğu dikkate alınırsa neredeyse her Çinlinin bir Kırmızı Kitabı olduğu söylenebilir.

1966 Mayısından itibaren lise ve üniversitelerde Kızıl Muhafızlar örgütlenmeleri ortaya çıkmaya başlar.

Mao, 5 Ağustos 1966'daki Merkez Komite oturumunda "Halka güvenmeliyiz. Halka inanmalı ve halkın yenilikçiliğine saygı göstermeliyiz" der ve "Karargâhlarını Bombalayın" başlıklı bildirisini yayımlar.

12 Ağustos'ta Liu Shaoqi görevinden alınır.

18 Ağustos'ta ise askeri üniformasını giyer, koluna Kızıl Muhafız pazubandını takıp Tiananmen Meydanı'nda toplanan Kızıl Muhafızlara söylev verir. "Karargahlarını Bombalayın" bildirisi dağıtılır.

"Dört Eski (eski fikirler, eski kültür, eski gelenekler ve eski alışkanlıklar)'ye savaş ilan edilir.

Bu Pekin'de "Kızıl Ağustos"un başlangıcıdır.

Kızıl Muhafızlar "5 Kara Kategori'deki (ev/toprak sahipleri, zengin çiftçiler, karşı devrimciler, kötüler, sağcılar) öğretmenlerin, akademisyenlerin, yazarların, sanatçıların, politikacıların evlerini basarlar. Onları "arınma seansları"na tabii tutup, kalabalıklar önünde aşağılar, döver hatta öldürürler. Benzer uygulamalardan aileleri de nasibini alır. Küçük çocuklar, eşler de benzer muamelelere tabi tutulur. Öyle ki resmi rakamlara göre kırk gün içinde Pekin'de 1772 kişi öldürülür, 33,695 ev yağmalanır, 85,196 kişi şehri terk etmeye zorlanır. Şehirdeki tarihi ve kültürel yapıtların neredeyse yüzde 70'i (4,922 adet) tahrip edilir. [1]

Pekin'i örnek alan ülkenin dört bir yanındaki paramiliter Kızıl Muhafızlar da harekete geçer. Öğretmenler, akademisyenler, entelektüeller derken yerel yöneticiler benzer uygulamalara maruz kalır. Kızıl Muhafızların kurduğu devrim komiteleri giderek yerel düzeyde yönetimleri ele geçirmeye başlar.

Tam bir kaos ortamı yaşanmaktadır. Mao büyük kaosların büyük düzen getireceği inancındadır. Pekin'e gelmeden önce 8 Temmuz 1966'da karısına gönderdiği mektupta........

© T24