Başkent Üniversitesi yayınlarından Bütün Dünya dergisinin ocak ayı sayısında boz urbalı köy kahramanları, köy enstitüsünün iç ısıtan öyküsünü Cemal Türkmen yazmıştı. Hikaye şöyle başlıyor.

Musa Uysal memleketi Çorum’un Mecitözü ilçesine bağlı köyünde Kastamonu Gölköy köy enstitüsüne okumaya gönderilecekti. Diğer köylerden gelenlerle hükümet binası önünde toplandılar. Kamyonla yola çıkacaklardı. Milli Eğitim müdürlüğündeki işlemler sırasında Musa Uysal’ın nüfus cüzdanının bulunmadığı anlaşıldı. Derdini nüfus müdürlüğüne anlattı ama kendisine bu durumda nüfus cüzdanı verilemeyeceğini öğrendi. Çaresizdi... Merdivenlerden inerken ağlamaya başladı. Kaymakamlığın önündeki ilk basamakta oturup gözyaşlarını elinin tersiyle siliyordu. Karşıdan gelen kaymakam Sabri Demir onun gözyaşlarını sildi, niçin ağladığını öğrendi. Milli Eğitim’de işlemlerini tamamlattırıp kendisi nüfus müdürlüğüne götürdü ve işlemlerini yaptırıp nüfus cüzdanını aldı, harçlık da verip onu kamyona bindirdi. Aradan yıllar geçti Musa Uysal öğretmen oldu ama adını bile bilmediği Mecitözü’nün 1940 yılındaki kaymakamını hiç unutamadı.

KAYMAKAMI ARADILAR

Musa öğretmenin 4 çocuğu oldu. Onlardan biri Profesör , ikisi doktor biri öğretmendi. Hepsi de babalarının okumasını sağlayan kaymakamı bulmak ya da vefat ettiyse yakınlarıyla tanışıp teşekkür etmek istiyorlardı. İçişleri Bakanlığı’na gittiler. Kaymakamın adını öğrenmek mümkün olmadı. Çorum Mecitözü’nden olan emekli mülkiye baş müfettişi Mahmut Esen üşenmedi, yıllar öncesinin Resmi Gazetelerini buldu. Onları inceledi ve kaymakamın Sabri Demir olduğunu öğrendi. Bu bilgiyi Musa öğretmenin çocuklarıyla paylaştı. Mahmut Bey’in çabalarıyla rahmetli kaymakam Sabri Demir’in........

© Sözcü