İzin bitti, döndüm. İki hafta rüzgar oldu ne çabuk da geçti; bir haftasını İstanbul’da sinema, sergi, belgesel gösterimi izleyerek harcadım. Ferhan Şensoy belgeseli; hem gözümüzün gördüğü ve hem de zihnimizin önemli bulduğu her şeyden oyun, şiir, şarkı sözü, mizah yazısı çıkartabilen bir tiyatro adamının direncini, öfkesini, cesaretini anlatıyordu.

★★★

Tatilin ikinci haftasını da 2 iç Anadolu kentinin köylerine birer ikişer gün uğrayarak geçirdim. Orta Anadolu kentleri, İstanbul, İzmir, Mersin, Antalya kadar hızlı olmasa da göç alıp büyümeye devam ediyor, köyleri ise gençlerini sürekli göç verip küçülüp büzülüyor.

★★★

Köyler yaşlıların olmuş.

Aslında bu çağda “Yaşlı demeye” de dilim varmıyor; 45-50-55-60 yaşlarında; tarlaları ekmiyorlar, bahçeleri, bostanları büyütmüyorlar. Toprakları boş tutuyor, zaten alıcısı da yok satmıyorlar. Topraktan öğrenen, kitapsız bilen insanlar.

★★★

İçlerinden bir buz kırıcı, yol gösterici, model yaratıcı da çıkartamıyorlar. “Tarlalar yine bizim fakat model hepimizin” diyen biri çıkıp da; “Birleştirelim toprakları. 20-30 ailenin toprağını tek bir verimli, akıllı, gelir getiren, kazançlı işletmeye dönüştürelim” demiyorlar, diyemiyorlar.

★★★

Bu modelle; sürme, ekme, gübreleme, sulama, ilaçlama, biçme, toplama, paketleme, pazara ulaştırma masraflarını da birim başına en aza çekelim ve ürünümüzü tarlada ucuza kapatma girişimlerinin önünü birlik olup birlikte keselim.

Biz ekip,........

© Sözcü