Ben nasıl...

“Polisi tanımıyorum. Beni gözaltına alamazsınız...

Savcıyı tanımıyorum.

Hakimi zaten tanımıyorum.

Cezaevi müdürünü tanımıyorum, beni içeri atamazsınız...

Mahallemin muhtarını bile tanımıyorum.

Kredi borcumu tanımıyorum.

Kredi kartı borcumu tanımıyorum.

Elektrik faturası gönderen şirketi tanımıyorum.

Su parası isteyen belediyemi tanımıyorum.

Doğalgaz şirketini zaten tanımıyorum.

Arabasına bindiğim taksiciyi tanımıyorum.

Yanlış yere park ettiğim için evime 980 lira ceza gönderen Emniyet’i tanımıyorum.

Vergi dairesini hiç tanımıyorum.

Tapu tanımıyorum, diploma tanımıyorum, ehliyet tanımıyorum, para tanımıyorum.

Akaryakıta yapılan zammı tanımıyorum.

Trükç yzım kurallarnığda tanımıyom...

İnternete erişimimi sürekli engelleyen Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nu tanımıyorum.

Yalan yanlış hesaplar yapan Türkiye İstatistik Kurumu’nu tanımıyorum.

Rektörleri, dekanları tanımıyorum.

YÖK’ü tanımıyorum.

Bırakın albayları, generalleri; Genelkurmay Başkanı’nı tanımıyorum.

Sayıştay, Danıştay, Yargıtay başkanlarını tanımıyorum.

Sermaye Piyasası Kurulu’nu tanımıyorum; kafama göre hisse senedi basıp satıyorum.

Merkez Bankası’nı tanımıyorum.

Diyanet İşleri Başkanı’nı tanımıyorum.

Devlet Denetleme Kurulu’nu, İletişim Başkanı’nı...

Milletvekillerini, bakanları tanımıyorum.

Karımı tanımıyorum; kim ki o?

Çocuklarımı tanımıyorum; hepsi başının çaresine baksın!

Söylemesi ayıptır, Cumhurbaşkanı’nı da tanımıyorum.”

Diyemezsem...

Bu devletin en büyük şehrinin bir ağır ceza mahkemesi de “Ben Anayasa Mahkemesi’nin kararını tanımıyorum”........

© Sözcü