Öncelikle şunu söyleyeyim: Osmanlı bir halkın ya da milletin değil bir sülalenin adıdır ve o sülaleye mensup olmayan birinin ben “Osmanlı Çocuğuyum” ya da “Osmanlı Torunuyum” demesi tamamı ile gerçeklerden kopuk bir safsatadan ibarettir.

Osmanlı devrinde kul ya da köle olan sıradan insanları egemenlik hak ve özgürlüklerine sahip eşit vatandaş yapan Cumhuriyet’e çemkirip Osmanlıya alkış tutulması ciddi ciddi sorgulanması ve araştırılması gereken, saplantı seviyesine varmış çok ama çok tuhaf bir tercihtir...

Tuhaf bir tercihtir çünkü: Normal şartlar altında herhangi bir insanın egemenlik hak ve özgürlüklerine sahip, eşit ve özgür yurttaş olmaktan vazgeçmesi ve bir hanedanın kulu kölesi olmaya heveslenmesi beklenemez.

Böyle bir tercihte bulunabilmek için iki olasılık vardır:

Özgürlük korkusu, psikolojik bir kavram olarak, bireyin özgür olma ve kendi kararlarını verme sorumluluğundan kaynaklanan kaygı veya kaçınma eğilimini ifade eder. Bu korku, Erich Fromm'un ünlü kitabı "Özgürlükten Kaçış" (orijinal adıyla "Escape from Freedom" veya bazı baskılarda "Fear of Freedom") ile popüler hale gelmiştir. Fromm'a göre, insan özgürlüğün getirdiği yalnızlık, belirsizlik ve sorumluluk yükünden kaçmak için otoriter yapılara, bağımlılığa veya konformizme sığınır.

Bu, bireyselleşme sürecinde........

© Sonsöz