Oysa siyaset felsefesinin özünde, şu sorular vardır:
Adalet nedir?
İnsan nasıl yaşamalıdır?
Toplum, bireyin kimliğine nasıl alan açmalı?Devlet, insanı bir araç mı görmeli yoksa ona hizmet eden bir yapı mı ?

Siyaset felsefesi, hürmet etmek için değil, gücü sorgulamak için vardır. Amaç, halkı yönetmek değil; halkla birlikte yaşanabilir, adil ve onurlu bir düzen kurmaktır.

Siyasette olması gereken değerler, tıpkı birey gibi, “sahip olmak” üzerinden değil, “olmak” üzerinden kurulmalıdır.
Yani siyasetçinin ünvanı, partisi, oyu değil, vicdanı, bilgeliği, saygısı ve sorumluluğu esas olmalıdır.

Gerçek bir siyaset; umutla konuşan, vicdanla yürüyen ve yarını onaran sözün adıdır.
Seviyeli ve saygılıdır; halkı küçümsemez, hakareti ilke yapmaz.
Hakikati savunur; abartılılı söylemlerle halkı umutlandırmaya ve yanıltmaya (popülizme) teslim olmaz.
Yalnızca kendine değil, ortak geleceğe hizmet eder.
Toplumu kutuplaştırmak yerine birleştirir.
Sahip olmakla değil, adaletle, dürüstlükle ve hizmetle var olur.

“Erdemli bir yönetici, halkı zorla değil; örnek olarak yönlendirir.”
Konfüçyus

Birey ve toplum arasında denge, eğer insan sadece sahip olduklarıyla tanımlanıyorsa ve siyaset de yalnızca bu sahiplikleri yüceltiyorsa, toplum yavaş yavaş içsel çöküşe sürüklenir.
Çünkü bir milletin ruhunu yaşatan şey, yalnızca kişi başına düşen gelir değil; kişi başına düşen saygı, adalet ve umut düzeyidir.

Siyasetin........

© Sonsöz