Emperyalist düzende hegemonyasını sürdürmekte güçlük çeken tepe devletin bir eşiği geçtikten sonra bir daha toparlayamayacağı bir sürece girme olasılığına daha önce değinmiştik.

ABD için bunu konuşmak için belki daha erken, yine de biriken belirtiler acaba bu süreç başladı mı diye sormamıza neden oluyor.

Trump ekibiyle beş ay önce yönetime geldiğinde bir Napolyon edasındaydı: Panama Kanalı’na el koyuyor, Kanada’yı eyaleti yapıyor, Çin başta olmak üzere dünyanın bütün devletlerini yüksek gümrük tarifeleri ile önünde diz çöktürüyor, Ukrayna ve Rusya arasında hemen barışı sağlıyor, Filistinlilerin kemikleri üzerinde Gazze’de bir sayfiye kenti kuruyordu.

Hiç biri olmadı, aksine ABD geri gitmeye devam etti. Kısaca gözden geçirelim:

Son yıllarda %2-3 arası büyüyen ABD bu yılın ilk çeyreğinde %0,3 küçüldü. Yüksek gümrük duvarlarının üretimin bu kadar toplumsallaştığı bir evrede çöküntü getireceğini konuşmuştuk daha önce. Tabi bu yılın tamamına bakmak gerekiyor, ABD ekonomisinin toparlanma sürecine girip girmeyeceğini göreceğiz.

Öte yandan uluslararası kredilendirme kurumu Moody’s ABD’nin kredi notunu yüksek olan borç ve faizlerine dayanarak düşürdü. Bu düşürme başka kapitalist ülkeler için önemli olmayabilir ve kapitalizmin doğal salınımına işaret edebilir, ancak mesele emperyalizmin tepe ülkesi olunca değişiyor. ABD emperyalizminin geleceği ile oynadığı ülkeler üzerinde kredi notunu düşürme bir operasyon aracıyken şimdi ABD’yi bu durumda görmek düşündürücü.

Emperyalizmin tepe ülkesinin yaşadığı krizi sadece ekonomik terimlerle ifade etmek doğru değil, aynı zamanda bu bir moral ve inanma sorunudur. Bir kez düzenin kadrolarında inanç sorunu doğar ve yabancılaşma başlarsa bunun tahmin edilemeyecek çıktıları olur. Örneğin, ABD iki hafta içinde her biri 60 milyon dolarlık iki savaş jetini uçak gemisinden denize düşürdü. Bütün dünya halklarını 75 senedir silah gücüyle tehdit eden ABD’nin başına gelene üzülecek değiliz ama bu işin nereye........

© soL