İnsan yaratılanın en alisi, en şereflisi derler. Allah’ın c.c bütün kainatı hizmetine verdiği tek varlıktır insan diyebiliriz. Aslında bu Yaradan (c.c) tarafından verilmiş bir nimet aynı zamanda çok önemli ve mesuliyetli bir vazifedir.

Eski Osmanlı Türkçesinde insan için "eşref-i mahlukat" (eşref yani şerefli, mahluk/mahlukat ise yaratıklar, yaratılmışlar demektir) tabiri kullanılırdı.

Kutsal kitabımız Kur'an-ı Kerim'de de insandan dünyada Allah'ın c.c lütfuna en çok mazhar olmuş, en değerli, en seçkin varlık olarak bahsedilir. (1).

İnsanı bu denli üstün kılan özellikler nelerdir diye düşünüyoruz doğal olarak. Bu konuda tefsirlerde insanı üstün kılan vasıflara düşünme, akıl, zeka, okuma yazma, ahlaki, psikolojik özelliklerinin olması esas dayanak olarak gösteriliyor. Bu kadar nimetin bahşedildiği insanoğlunun imtihanının da ağır olduğunu unutmamak gerekiyor. Bu konuda Kur'ani-Kerim'de Furkan Suresi 20.Ayette şöyle buyuruluyor;

"Senden önce gönderdiğimiz bütün peygamberler de şüphesiz yemek yerler, çarşıda pazarda gezerlerdi.(Ey insanlar!) Sizi birbiriniz için imtihan aracı kıldık. (Bakalım) sabredecek misiniz? Rabbin hakkıyla görendir."

Rabbimizin bunca nimeti tasarrufuna sunduğu insanın bu nimetleri fütursuzca, aldırış etmeden savurması, duyarsız olması da hakkaniyetli olmaz diye düşünüyorum. Bu dünyanın imtihan dünyası olduğunu da hatırlarsak demek ki tüm insanlık olarak kendimize çeki düzen vermemiz gerekiyor, ayette buyrulduğu gibi birbirimizin sınavı olduğumuzu unutmamalıyız. İnsanlık olarak birbirimize destek olmalıyız. Yaratılan diğer varlıklara karşı da duyarlı olmalıyız. Aksi halde ok yaydan çıkar ve kendi sonumuzu kendimiz getirmiş oluruz. Dünyayı yaşanılmaz bir mekan haline getirmiş oluruz.

Konuyu araştırırken aklıma insan ve insaf kelimeleri arasında sadece bir harf farkının olduğunu( insan/ insaf sözcüklerin sonundaki "n" ve "f" harflerinin değişmesiyle iki farklı kelime oluşuyor )ses itibariyle birbirine çok yakın olduğunu hatırladım. Bir an anlam olarak da yakın olunması gerektiğini mana olarak da birbirilerini tamamlamaları gerektiği düşüncesi aklıma geldi.

"İnsan" kelimesi Arapça'dan dilimize geçmiştir.

Türk Dil Kurumu'na göre kelimenin anlamı şöyledir:

“Toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma yeteneği olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlı", diğer bir anlamı da " Huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli (kimse)".

"İnsaf" kelimesi de aynı şekilde Arapça kökenlidir. "Acımaya, vicdana veya mantığa dayanan adalet" anlamını verir. Bu iki........

© SiyasetCafe