2013’te farklı bir saflaşma vardı. Devlet içindeki güçlerin bir bütün halinde süreci desteklemediği belli oluyordu. Kendisini barış cephesi olarak tanımlayan çevrelerde bile o kadar büyük heves yoktu. Hatta “Kürtlere dost” olarak düşünülen bazı çevrelerde, PKK’nın silah “bırakma”sına soğuk bakanların sayısı fazlaydı.

Bahçeli’nin ön ayak olduğu yeni açılımda, devlete egemen akıl, daha büyük bir ağırlıkla açılım istiyor. Laik çevrelerdeki psikolojik iklim ise çok değişken ve dengesiz. “Olmaz kardeşim bu milletle olmaz” karamsarlığı, bir entelektüel duruş gibi sunulabiliyor. “Bu işten de iktidar kazançlı........

© Serbestiyet