Bahar isyanının ilk cemresi Saraçhane’ye düştü. Bahar isyanı alıp getirdi kentin meydanlarına oradan da tüm sokaklara.

Yüzünü bilmediğimiz, adını öğrenmediğimiz onlarcasıyla kol kola girdik, yan yana yürüdük, su uzattık birbirimize.

İsmimizle uzun süre seslenemedik, kalabalıktık ve isimleri ezberlemek zordu. Sonra en tanıdık, en bilindik, en tahmin ettiğimiz saldırı dalgası başladı, yüzlercemiz tutuklandı. Tutuklanmak artık bir tedbir kararı değil, cezalandırma yöntemi yapıldı iktidar tarafından.

Sonra hapishane koridorlarında gözettik birbirimizi, hiç tanımadığımız bir yerde hiç tanımadığımız yüzlerle kıyafet bölüştük, türküler söyledik, ekmeğimizi........

© sendika.org