Dünyanın köşeleri olsaydı belki de çekilirdim birine ama yuvarlak diyorlar kendisi için. O yüzden başka köşeler aradık kendimize. Bana da bu köşe düştü diye imzamla açılış yapıyorum yine.
Geçtiğimiz günlerde bir arkadaşım kıyafet odası yaptırmak istediğinden bahsetti. Bir oda dolusu kıyafeti olmalı ki böyle bir şeye ihtiyaç duyuyor dedim. Bir oda dolusu kıyafet neden? Neden dolaplardan taşıp odalara ihtiyaç duyulacak kadar çok? Bize çok olanın değerli olduğuna kim inandırdı? Platon ‘’Önemli olan hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır.’’derken, insanoğlunun ‘çok’ sevdasını görmüştü herhalde. Aslında çok olanın kıyafetler olmadığını düşündüm sonra. Onlar sadece zihnimizin dolup taşmasının bir yansıması bence. O kadar çok şey düşünüp belleğimizi bir o kadar gereksiz şeyle dolduruyoruz ki bunun farkına varacak düşünme gücü bile kalmıyor. Maruz kaldığımız gürültüler özümüzün sesini duymamızı ne kadar da engelliyor. Sosyal medya, televizyon, sosyal çevre gibi etkenlerle sürekli bir düşünce yumağının içinde debelenip duruyoruz. Farkında olmadan kendi etrafımıza ördüğümüz bu kabuğu kozamız sanıyoruz ama içinden bir kelebek olarak........

© Samsun Gazete Arena