Türkiye'de medya, toplumun aynası olmaktan çıkıp bir savaş alanına dönüştü. İktidara yakın medya organları toplumsal yarar öne çıkan kimi gelişmeleri perdeleyip ya da görmezden gelip sadece hükümet politikalarını öven bir propaganda makinesine evrilirken, muhalefeti destekleyenler de sıklıkla abartılı eleştirilerle dolu çoğu hayatın olağan akışı içerisinde yaşanması ya da yaşanmış olması imkânsız iddia ve manipülasyonlarla bir karşı cephe oluşturuyor.

Sadece kendilerine kazandıran, iktidardan ya da muhalefetten beslendikleri havuzdaki paylarını artıran bu kutuplaşma, her iki tarafın da toplumdaki inanılırlığını hızla eritiyor. Gazetecilik ahlakı ve meslek kurallarını derin bir erozyona uğratıyor.

Peki, bu çöküşün sebepleri neler ve sonuçları ne kadar vahim?

Öncelikle, iktidara yakın medyanın güven kaybının nedeni, hükümetin medya üzerindeki hakimiyeti görünse de işin aslı farklı. İktidar medyası ne iktidarın ve bileşenlerinin seçmen kitlesini ve tabanını memnun edebiliyor ne muhalif kitleleri. Her iki tarafın da yoğun eleştirisi altında. Bunda da haklılık payı elbette var.

Sınır Tanımayan Gazeteciler (RSF) raporuna göre, Türkiye’de ulusal medyanın yüzde 90'ı hükümet kontrolünde. Peki bu, reklam ve sübvansiyonların akıtıldığı yüzde 90, her gün onlarca yalan ve manipülasyon........

© Samimi Haber