Efendim, fıkradır ya, anlatılır: Bir zamanlar, tam da Türkiye'de Tek Parti Yönetiminin olduğu zamanlar yani, Afrika'da bir yarışma düzenlenmiş. "En iyi yönetim şekli hangisidir?" yarışması. 'Best Siyaset Of The World.' Neyse, tabii, erkeklik ölmedi, cümle yönetim şekilleri toplanmış gelmişler. Önce imtihan için Amerikalılara demişler: "Bulabildiğiniz en kısa sürede bir sırtlan bulun getirin." Amerikalılar hemen yaylalara yayılmışlar. Bir gün, iki gün, üç gün... Hooop. Sırtlanı bulup getirmişler. Sonra İngiltere'ye demişler: "Bulabildiğiniz en kısa sürede bir maymun bulup getirin." Hemen İngilizler de koşmuşlar. Bir gün, iki gün, üç gün... Hoooop. Maymunu yakalayıp dönmüşler.

Bütün ülkeleri tek tek anmaya gerek yok, kafanız şişmesin, hasılı: Sıra gelmiş Türkiye'deki Tek Parti Yönetimine. Demişler: "Bulabildiğiniz en kısa sürede bir kurt bulup getirin." Bizimkiler gitmişler. Bir gün, iki gün, üç gün... Bir hafta, iki hafta, üç hafta... Bir ay, iki ay, üç ay... Nihayet uzaklardan siluetleri belirmiş. Fakaaat... O da ne? Yanlarında kurt görünmüyormuş. Evet. Onun yerine yorgunluktan bitik durumda bir aslan yürüyormuş arkalarından. Jüriye yaklaştıklarında elbette sorulmuş: "Geldiniz ama, hani, kurt nerede?" Tek Parti Yönetimi göğsünü kabartıp aslanı göstermiş. "İşte orada!" Yarışmayı düzenleyenler cıkcıklamışlar. "Hiç aslandan kurt olur muymuş?" Tam o sırada, elindeki dipçikle, yorgun aslanı dürtmüş Tek Parti Yönetiminden birisi. Ve zavallı aslan inleyerek dile gelmiş hemen: "Vallahi aslanım abi. Allah belamı versin aslanım. Yeter ki beni rahat bırakın artık."

Hangi yönetimin daha başarılı olduğu sorusunun cevabı biraz da olayları nasıl değerlendirdiğinize bağlı muhterem kârilerim. Aslanın andımız okumasını yeterli bulursanız, Tek Parti Diktatörlüğü, afedersiniz, Yönetimi elbette gayet başarılıdır. Hatta kullandığı yöntem sayesinde diğer siyasal sistemlere de pratik bir yol öğretmiştir. Artık sırtlan yakalamak için sırtlan, maymun yakalamak için maymun, kurt yakalamak için de kurt gerekmez. İkna edilebilecek herhangi bir canlı bulunduktan sonra itinayla ikna edilebilir. Biraz canı sıkılmış, ne gam, yeter ki yönetimde aksaklık çıkmasın. Toplum bir testerenin dişlerini andırsın. Aykırı ses çığrılmasın. George Orwell'ın karaütopyası 1984'te olduğu gibi, parti neyin gerçek olduğunu söylerse onu gerçek bilsin, neyin tarih olduğunu söylüyorsa onu tarih saysın, hatta 2 2=5 dense hiç itiraz etmeden kabullensin. Yutsun. Otursun. "Özgürlük, iki kere iki dört diyebilmektir!" türünden hezeyanlar Tek Parti Yönetimlerine hiiiiiç yakışmaz. Kabullenemez onları zaten.

Diyeceksiniz ki: "Tek Parti Yönetimi mi kaldı a şaşkın!" Haklısınız. Çok şükür. Öyle birşey kalmadı. Partisi duruyor ama onun da ancak gölgesi oynuyor. Fakat şöyle garip bir durum var: 1984 ruhu bir şekilde varlığını devam ettirmeyi başarıyor. Reenkarne mi oluyor dersiniz, şekil........

© Risale Haber