Bir insan nefs-i mardiyye makamına erişirse, Allah ondan razı olur. Allah’ın razı olduğu bir kul ise hem dünyada hem de ahirette en yüksek makamlara ulaşır ve Allah onu Firdevs Cenneti ve rüyeti Cemalullah ile şereflendirir. Bir de Allah’ın Vehhab ismi vardır ki, Cenab-ı Hakk bu isimle, karşılıksız ihsanlarda bulunur. Bu ihsanların şahı ve padişahı ise, bizleri insan ve daha da önemlisi Müslüman olarak yaratması ve bunu meccanen lütfetmesidir. Biz bu lütuf için herhangi bir karşılık ödemedik. İrademizle cinsiyetimizi, şekli şemailimizi seçmedik. Bu konuda hür olmadık. Tamamen Cenab-ı Hakk’ın takdiriyle tasvir edilip yaratıldık. Yine Cenab-ı Hakk’ın takdiriyle bu dünyadan göçüp gideceğiz. Yani ölümümüz konusunda da hür değiliz. Tamamen ihtiyarımızın dışında ecelimiz vaki olacak.

Daha birçok konuda hür değiliz. Sadece cüzi bir ihtiyar ve meyil sahibiyiz. Geri kalan her şey Cenab-ı Hakk’ın külli iradesiyle vuku buluyor ve yaratılıyor. Ateistler bunu bir türlü idrak edemiyorlar. Onlar insanı tamamen Allah’ın iradesinden beri ve hümanist bir anlayışla insanı kendi fiilini yaratan bir ilah konumuna koyuyorlar. Tıpkı Celal Şengör’ün dediği gibi… O ne demişti? “Bizim bir Tanrı’ya ihtiyacımız yok. Tanrı biziz (sümme haşa; tövbe neuzübillah) birçok şey yaratıyoruz!!!” Öyle mi bay Şengör. Hz. İbrahim’in Nemrut’a dediği gibi, “Benim İlahım güneşi doğudan yükseltip; Batı’dan batırıyor,” haydi sen de tersini yap da görelim!!!”

Ateistlerin insan hürriyeti konusunda argümanı şu; “din, insanları korku içerisinde bırakarak onların özgürleşmelerine ve kendilerini gerçekleştirmelerine müsaade etmemektedir. İnsanlık büyüyüp........

© Risale Haber