Bir tefekkür faslında Risale-i Nur'dan kısımlar zihnimi ziyaret edip latif manalar bırakıyor. Bu seyri bir parça paylaşmak istiyorum. Hatam varsa düzeltilmesini okuyuculara bırakıyorum.

Önce şu parça geliyor aklıma: "Cemal ve kemal sahibi bilbedahe cemal ve kemalini sevmesi gibi, Zat-ı Zülcelal dahi cemalini pek çok sever. Hem kendine layık bir muhabbetle sever. Hem cemalinin şuaatı olan esmasını dahi sever. Madem esmasını sever; elbette esmasının cemalini gösteren sanatını sever."

Aslında daha öncesi de var: "Cemal ve kemal çünkü bizzat sevilirler her şeyden ziyade kendi kendini severler. Hem hüsündür, hem aşktırlar. Hüsün ve aşkın ittihadı bu noktadandır. Cemal, madem kendini sever, kendini ayinelerde görmek ister…"

Kemal ve Cemal bizzat sevilirler. Bir güzellik, bir yetenek, bir vasıf kendiliğinden sevilir. En uç bir örnek verecek olursak Messi namında bir futbolcu var. Futbola ilgi duyanların çoğu bu adamın yeteneklerinden dolayı kendilerine hiçbir faydası olmamasına rağmen büyük bir hayranlık besliyorlar. İlgilenilen sanat kişiden kişiye değişebilir. Ama her insan vakıf olduğu sanatın ustalarına (kıskançlık gibi bir garez yoksa) hayranlık duyar ve sever. Peki bütün........

© Risale Haber