Gönlümde çok kıymetli bir yeri olan edebiyatçı ve eğitimci kadim dostum Hüseyin Saraç beyefendi gönderdiği bir tebrik mesajında şu zarif nükteyi ifade etmişti:

"Gül dikene sormuş: "Ben herkesi mutlu ederken sen niye canları yakıyorsun?"

Gülün dikene sitemlerle dolu bu yakınmasına karşılık diken güle demiş ki: "Sen hiç acı çekmeden sevgiye ulaşan insan gördün mü?" diye, insanı tefekküre davet eden çok anlamlı ve hikmetli sorusunun ardından, ders ve dava arkadaşım mübarek cuma günümüzü tebrik etmişti.

Kıymetli dostumun bu derin anlamlı ve hakikatli nüktesi "Gülü seven dikenine katlanır." atasözünü hatırıma getirdi. Ayrıca, "Güle varmak isteyen, yolu uzun ve zorlu olsa da, güle vardığında, seyrine doyulmaz güzelliğine bakmak ve doyulmaz rayihasını koklamak için gülü tutarken, bazen acıtsa da kanatsa da eline diken/ler()in batmasına râzı olmalıdır." deyimini de.

Gül umuttur, ümittir, rüyadır. Gül âşık olunan güzeldir, canandır. Her neye ve nereye bakılsa gözün gördüğü güzel, daim göz Hayâl edilen ve ulaşılmak istenen hedeftir. Diken ise erilmek istenilen murada, ulaşılacak maksada varmak için katlanılan zorluktur. Güle vuslat hasretlerinde, sabır ve tahammül........

© Risale Haber