Film çekim sahnelerinde her şey hazırlanıp çekime başlarken “Motor” konutuyla başlar. Yazılmış bir senaryo var. Oyuncuların eline verilmiş bir senaryo olur. Genellikle yaşanmış hayatların bir kesiti rol icabı yaşan(mış) gibi oynanacak.

Çekimler bölümler halinde gerçekleşir. Oyun aslına uygun oynanmadığı zaman “STOP” sesi ve sil yeni baştan aynı sahne tekrar oynanır ve çekim yapılır.

Gerçek hayatın senaryosunun yazılışının tekrarı olmuyor maalesef.

Oldu- olmadı, “motor”, “stop” komutları gibi yeniden çekmek de mümkün değil.

Gerçek olmayan temsili oyun ne kadar gerçeğe yakın taklit edilebilirse filmin sanat değeri, sanatçının keyfiyeti ve kabiliyeti o kadar yüksek demektir. Büyük sanatçı olmanın ölçüsü de sayılıyor.

Nasıl yani suali akla gelirse… “Mış gibi” yaptığı rolü gerçeğine yakın yapmış olmasıyla ölçülüyor yeterlilik.

Meselâ, toplumun en alt sosyal statü seviyesine örnek gösterilen çobanın hayatının bir gününden belirli bir kesiti aynen yapabilirse büyük sanatçı oluyor.

Peki sıfır zemin seviyesinde bir sosyal statüde yer verilen gerçek çoban bir ömür başarıyla oynadığı rolden dolayı daha büyük değil mi?

Malûm Kemal Sunal’ın “Çöpçüler Kralı” filminde çöpçü değil de oyuncu Kemal yere göğe sığdırılamadı.

Meselâ. TRT’de “Bizimkiler” dizisinde “Cafer” rolünü oynayan büyük sanatçı kabul edilir. Bence de öyledir. Ama gerçek hayatta kapıcı sıradan bir insan kabul ediliyor. Öyledir de.

Elbette kapıcı ve benzeri görevleri yapan, insan olarak da görevi........

© Risale Haber