1876 yılında, Erzurum’un taş sokaklarında bir çocuk doğdu: Reşit Palabıyıkoğlu. Babası Hacı İbrahim Bey, oğluna yalnızca bir isim değil, bir istikamet de verdi. O yıllar, Osmanlı Devleti’nin hem içten hem dıştan büyük sınavlar verdiği bir dönemdi. Avrupa’nın büyük devletleri—İngiltere, Fransa, Almanya ve Rusya—imparatorluklar arası dengeyi kendi lehlerine çevirmek için sürekli manevra yapıyordu. Osmanlı, “hasta adam” olarak adlandırılırken, hem Balkanlar hem Ortadoğu hem de Doğu Anadolu’da kontrolü giderek zayıflıyordu. Erzurum ise, doğu sınırındaki stratejik önemi nedeniyle sürekli askerî ve diplomatik gözlerin odağında yer alıyordu.

Harp Okulu’na 13 Mayıs 1892’de adım attığında Reşit Bey, henüz bir delikanlıydı. 13 Mart 1895’te teğmen rütbesiyle mezun olduğunda ise omuzlarında yalnızca üniforma değil, bir milletin umudu vardı.........

© Pusula Gazetesi