Irkçının, faşistin cahil cühela olanı neyse, adam ya da madam bilmiyor yazık filan deyip geçebilirsin, eğer dinliyorsa meramını bile anlatabilirsin, en azından kafasında soru işaretleri uyanması ihtimali var.

Ama bunların küstah, ukala, çok bilmiş olanları hiç çekilmiyor! Söylediğini dinleme, yazdığını anlama zahmetine girmeden üst perdeden en agresif dille başlıyorlar saydırmaya. Çok öfkeli ve saldırganlar. Her memlekette bir şeylerin “değişiyor” olma ihtimali belirdiğinde sinirleri zıplıyor. Kürtleri zaten sevmiyorlar, hadi “nefret ediyorlar” demeyeyim, bir de Kürtlerle barış, eşit yurttaşlık, ana dilde eğitim filan; yok, daha neler!

Her şeyi en çok ve en iyi kendileri bildiği(!) için ve Kürt “kökenli” kişilerin DE “bilgili” olabileceklerine ihtimal vermedikleri için, bazen coşa gelip “Bakın Marx bu konuda ne demiş, haberiniz var mı? Yok tabii! Allahın kırroları! Hırtlar sizi!” tadında saldırılar düzenliyorlar. Sosyal medyada elbette. Yoksa popolarını kaldırıp pazara, markete bile gitmeye tenezzül edecek tipler değiller genellikle. (“Pazar” mı? O da ne? “Piyasa” değil miydi o?)

Hegel’in adını zikreden bile gördüm! Dikkat kesildim, Hegel ne demiş olabilir ki bu Kürt, Türk, barış meseleleriyle ilgili. Bir şey yok. Sadece çeşni olsun diye adını geçirmiş meğer.

Psikolojide bu tip anomalilere, gerçeklikle bağları ideolojik saplantılarına koşullanmış olanlara ne denir acaba; bir şey uyduruyorlar ve bu uydurmalara öyle bir inanıyor, öyle bir bağlanıyorlar ki, sökebilene aşk olsun! Dünyanın en etkili yapısökümcülerini seferber etsen, onları da bunalıma sokarlar, o derece…

Bunlara desen ki Marx, Feuerbach Üzerine Tezler kitabında Türklüğün acayip bir üst kimlik olduğunu yazmış ve bunun komünist (artık “komünalist” mi diyorduk yoksa?) sisteme........

© P24