Yıl, 2007.

Ana akım medyanın dışında, güç odaklarından bağımsız, çoğulcu ve eleştirel habercilik alanı hedefi için Odatv’yi kurduk...

Sadece amaç “farklı haber portalı açmak” değildi; haber üretim biçimini, değerlerini ve toplumsal işlevini yeniden tanımlamaktı…

Haberi yalnızca “olay aktarımı” değil, sorgulama ve tanıklık olarak görecektik. Görünmeyenleri görünür kılacaktık yani…

Alternatif haber merkezi kurmak, sadece teknik bir yapı değil, ahlaki tercih meselesiydi. Hakikatle ilişkisini kaybetmiş/halkla ilişkiler mesleğine dönüşmüş medya düzenine alternatif etik, üretim ve paylaşım kültürü yaratmaktı.

Bu nedenle; ne Avrupa Birliği ne Batı’daki sivil toplum kurumlarından-vakıflarından ne de gazetecilik fonlarından para aldık. 18 yıldır reklam ve okur desteğiyle ayakta kaldık…

Fakat, iyi habercilik için bunlar yeterli olmuyor.

Günümüz genç gazetecileri “nitelikli haberciliği” etik, düşünsel ve toplumsal bir duruş meselesi olarak değil, yalnızca teknik beceri olarak görüyor!

Maalesef habercilik kültürü sorunumuz var: Olayı sadece aktarıyorlar, anlamını çözümlemeyle uğraşmıyorlar; haberi, tarihsel, ekonomik, toplumsal arka planıyla yazmıyorlar. Kopyacılar, biri ne yazarsa tekrarlıyorlar!

Bunları yazmamın sebebi var:

MEDYANIN KÜLTÜREL HAFIZASI

Bazen dayanamıyorum, haber merkezinde sesimi yükseltiyorum. Çünkü, bıktım yoruldum; haberin her anına yetecek gücüm kalmadı...

Bir örnek vereceğim:

Sanatçı Arif Erkin Güzelbeyoğlu vefatını, neredeyse tüm haber merkezleri gibi Odatv de “Yabancı Damat dizisindeki “Memik Dede” rolüyle sınırladı!

Sahne tozunu 15 yaşında yutan, 90 yıllık sanat dolu........

© OdaTV