Tiyatroda 27. Afife Ödülleri düzenlenen bir geceyle sahiplerine verildi. Fakat tartışma bitmedi. İtirazlar, haksızlığa uğradığını düşünenler, jürinin adil davranmadığı konusunda görüş beyan edenler, olanaklarını ortaya koyarak eşit koşullarda yarışamadığını düşünen oyuncular, “bazı oyunlara iltimas geçildi”, “jüri bazı kategorilerde yanlış yaptı”, “yetkin olmayan kişiler jüride bulunuyor”, “mutlaka torpil vardı” gibi cümlelerle serzenişte bulunanlar...

Bir de ödül gecesinde, “En İyi Kadın Oyuncu Ödülü”nün sahibi Sükan Işıtan’ın yaptığı konuşmada Devlet Tiyatroları Genel Müdürü Tamer Karadağlı’ya teşekkür etmesi izleyiciler tarafından protesto edilmesi de ayrı bir gündem maddesi oldu sanatçılar arasında.

Sorun çetrefilli ve bulanık.

Tiyatro ortamında yıllardan beri ödül, ödül jürisi, kategoriler, ödül kazanlar hep tartışma konusu olur. Bu kısır döngüden bir türlü kurtulamıyoruz. Fakat bu yıl durum biraz farklı... Devlet tiyatrosu olanaklarıyla kotarılmış bir oyuna ödül verilmesi tiyatrocular arasında tepki çekti. Oysa o oyunun da yarışmaya katılma hakkı var.

Ancak sorun başka ve tepkilerin adresi yanlış.

Öncelikle artık şu gerçeği herkes görmeli, öğrenmeli ve bilmeli, Türkiye’de özel tiyatro yapmak iyiden iyiye zorlaştı ve topluluklar maliyet artışları karşısında pes etme noktasına geldi.

Fakat yine de her şeye rağmen sanatçılar direniyor ve bir umut bir hayalle mesleğini icra ediyor. Kısıtlı olanaklarla da olsa ortaya bir oyun hazırlıyor ve seyircinin karşına çıkıyor. Fakat oyunda kullanılan dekor, kostüm, aksesuar bir düşüncenin ürünü olmaktan ziyade ihtiyacı karşıladığı için tercih edilmiş izlenimi uyandırıyor izleyicide.

Diğer yandan reji, oyunculuk, ışık tasarımı ve kullanılan müzik çoğu zaman ucuza halledilmiş gibi zayıf ve dağınık.........

© OdaTV